Als kind was Christophe Reijman al gek van natuur. Hij verslond samen met zijn broer alle boekjes over dieren. Zijn mooiste boek was de Spectrum dierenencyclopedie, die hij cadeau kreeg van zijn ouders. Daar kon hij helemaal in verdwijnen. Nu is Christophe vogelaar. Dikke kans dat je hem in de natuur van Zuid-Kennemerland tegenkomt met verrekijker en camera. Niet alleen om te spotten, maar ook om onderzoek te doen. Maak kennis met deze enthousiaste dierenliefhebber.

‘De liefde voor de natuur werd door mijn ouders aangewakkerd. In de herfstvakanties gingen we altijd vogels kijken. Toen ik 11 jaar oud was, waren we op vakantie in Frankrijk. Elke dag scharrelde er een zwart-witte vogel met een geinig kuifje op en rond de tent. Prachtig vonden we het. Het bleek een Hop te zijn. Ik heb hem nog een aantal keren in Nederland gezien. Er was zelfs een broedgeval in mijn achtertuin, de Waterleidingduinen. Geweldig, toch? De Hop is mijn lievelingsdier. Het is zelfs het logo van mijn eigen bedrijf, waarmee ik vogelexcursies organiseer. ‘De Hop is mijn spark bird: Hij heeft bij mij de vonk doen ontbranden dat ik vogelaar ben geworden.’

Latente liefde

Een tijd lang was de liefde voor de natuur latent aanwezig in het leven van Christophe. Totdat hij de website dutchbirdalerts.nl tegen kwam. Daar krijg je meldingen als er ergens een bijzondere vogel wordt gespot. ‘Ik ging op zoek naar zeldzaamheden en kwam steeds meer te weten over vogels. En van het een kwam het ander. Nu ga ik niet meer altijd op pad als ik een melding zie van een zeldzame vogel. Alleen als het binnen een half uur van mijn huis is’, vertelt Christophe lachend. ‘Twitchen noemen ze dat.’

Lijp van vogels

‘Ik ben docent tekenen. Alle leerlingen weten dat ik vogelaar ben: “Meneer Reijman is lijp van vogels”, zeggen ze dan. ‘Het is echt onderdeel van mijn identiteit. Ik vertel ze honderduit over dieren. En we praten over natuur in een bredere context, bijvoorbeeld over de toekomst van de aarde. Ik probeer ze vertrouwen te geven, want dit zijn de toekomstige generaties. En ik neem ze graag mee de natuur in. Vorige week zijn we nog naar het park geweest. Mijn kinderen neem ik ook graag mee naar buiten. Tijdens corona vielen veel lessen uit en had ik veel tijd voor ze. We gingen vaak op zoek naar vogels en andere dieren. Ze weten heel goed: hoe rustiger je bent, hoe meer je gaat zien.’

Nooit uitgeleerd

‘In 2016 heb ik meegewerkt aan een vogelmonitoring onderzoek met de boswachter, waarvoor ik tien keer een bezoek bracht aan een vogelbroedgebied. Ik zag soorten wegtrekken en terugkomen, ik zag het landschap veranderen. Vanaf toen heb ik echt bewust leren kijken naar de wereld om me heen. Wat een eye opener! Er gebeurt zo ontzettend veel. Alle organismen zijn onderdeel van het systeem. Het is de moeite om die allemaal te bestuderen. Elk antwoord wat je vindt roept weer nieuwe vragen op. Je bent nooit uitgeleerd.’

‘Mijn interesse houdt niet op bij vogels. Ik vind alle ecosystemen in mijn omgeving interessant. Ik woon er. Ik ken mijn huis ook, waarom dan niet mijn omgeving? We leven allemaal in de natuur. Laatst ben ik naar een nachtvlinderexcursie van KNNV/IVN geweest. Dat was ontzettend leuk. Ik leer telkens weer iets nieuws.’

Eindeloos enthousiasme

Naast zijn werk als docent Is Christophe vrijwillig gids bij de Vogelbescherming en voorzitter van de Vogelwerkgroep Zuid-Kennemerland. Die organisatie coördineert onderzoeksprojecten, organiseert excursies en lezingen, maar komt ook op voor de belangen van vogels in het werkgebied: 'Soms betekent dit, dat we een notitie schrijven voor de gemeente, zodat ze bij het kiezen van een locatie voor windmolens beter rekening kunnen houden met de vogels in het gebied.' Naast deze vrijwillige activiteiten geeft hij excursies met zijn eigen bedrijf: Vogels Kijken is Leuk. 'Hier ga ik echt van aan. Mensen vertellen hoe mooi de natuur is. Dat is toch het allerleukste wat er is?’